Hoe geven we inzichten die de lockdown gaf een plek in ons vertrouwde (werk)leven? Jasper Rienstra beantwoordt die vraag als volgt: “Door niet iets te doen. Een van de ‘blessings in disguise’ van de lockdown was de gedwongen rust, de eenvoud en het gebrek aan volle agenda’s. Het deed veel mensen goed; er was méér rust dan die ze voor zichzelf zouden hebben georganiseerd. Hadden we het dus veel te druk? En maakten we daar dan weer een verbeterproject van, met doelen, een planning en een gewenst resultaat? Inspirerender is deze conclusie: we zijn al best goed in het omgaan met nieuwe omstandigheden, ons eraan overgeven, en de waarde ervan zien. Als we dat kunnen in de lockdown, dan kunnen we dat ook na de lockdown. Het achterwege laten van de ‘’maximalisatie van de inzichten-opbrengst’ lijkt me een goed begin. En vanaf daar: overgeven aan wat zich aandient. Dan blijven we wakker, nieuwsgierig en veerkrachtig.”